Ülkemizde son dönemde Türkiye Cumhuriyeti kimliğinin altında rahatlıkla ben Artnavutum, Kürdüm, Arabım diyebiliyor ve kendi milliyetinin taraftarlığını yapabiliyor. Ve hatta Türk kolluk kuvvetlerine kurşun atmış hainlik müptezellerine kahraman diyen dimağı tarumar edilmiş zevatlar rahatlıkla nefes alabilmektedir ve alsınlar da kimse bu nefes alma hakkına ipotek koyamaz ve koymamalıdır da. Ancak bir bayrak altında cem olduklarını da en azından tezahür etmeleri gerektiği kanaatindeyim.
Hal böyle iken ve daha 3 kuşak ötemiz olan Anadolu coğrafyasındaki dedelerimiz Ermeni tüccarların, Rum kuyumcuların ve dahi Yunan aristokratlarının zenginliği altında ezilirken ölmüş, eskimiş ve köhne bir millet gözüyle bakılan ve hepsinin adına Türk denilen Anadolu insanının büyük mücadeleler neticesinde Türk adıyla dirilip yükselmesi ancak kötü niyetli kimseleri rahatsız edecektir.
Mesela geçmişte reji adı verilen ve Türk milletinin ekonomik iradesini kontrol altına alan Fransız ve İngilizler benim senin onun hepimizin dedesine pis Türk gözüyle bakıyordu ve onlar için etnik ayrımın bir önemi yoktu çünkü onlar dahi biliyordu ki bu coğrafyada bir arada olan halk Türk’tü. Çünkü Türk bir ırkı değil bir milleti temsil ediyordu.
Örneğin ülkemizde saygısızca hareket eden ve parasından başka bir şeyi olmayan orta doğudan gelme Arapların kendisine hizmet eden Türkiye Cumhuriyeti vatandaşını etnik kökeni ne olursa olsun hizmetçi Türk olarak görmesi ve bu ekonomik üstünlükten keyif alması bizim milletimizin zamanında kendilerinde ne kadar derin yaralar açan büyük bir millet olduğunun açık kanıtıdır.
Türk milliyetçisi olmak aslında 780.000 kilometre kare üzerinde yaşayan bütün halkın milliyetçisi olmaktır. Eğer bu ortak hedef ve ortak bayrağımız altında cem olmazsak kürdü de arnavutu da arabı da ve daha nice etnik kökeni de “Türk” adı altında aşağılayacaklardır.
Fatih Karabulut
