Son dönemlerde gerek sosyal medyada gerek hayatın içinde bilhassa üniversite bitirerek diplomasıyla bir meslek sahibi olmuş y kuşağı olarak tabir edilen 96 öncesi doğan neslin fertlerinden duyduğumuz “üniversite okuyacağıma sanayide usta olsaydım keşke” serzenişi üniversite okumanın, eğitimli olmanın maddi karşılığının azaldığını gerçeğini gözler önüne seriyor.
Çünkü ülkemizde nesiller boyunca üniversite okuyarak bir ilim tahsil etmenin zemini ekonomik realiteye dayandırıldı. Ancak geldiğimiz durumda bu ekonomik realite de çöküntüye uğrayınca “biz boşuna okuduk kardeşim bak sıhhi tesisatçı bizden daha çok kazanıyor biz boşa okumuşuz” serzenişi karşısında ilim tahsil etmenin şuuruna eren karşı fikrin pek savunucusu kalmadı.
Artık bak oku büyük adam ol diyen aile büyükleri zaman geçtikçe azalıyor. Zaten o nasihat etmesi gerekenler de sosyal medya sitelerinde canlı yayın açıp maskaralık etmektedir. Öyle ki aralarında doktor dövmekle övünen aile büyükleri de vardır.
Ancak bir an tarihe yolculuk edelim, mütakere diye adlandırılıp sonra işgal adını alan o karanlık yıllara gidelim. Bu coğrafyada yaşayan insanların içinde Ermeniler ve Rumlar başta olmak üzere bütün azınlık halk çoğunlukla eğitimliydi ama Türkler okumaktan uzaktı ancak bedeni işlerde çalışıyordu. Ancak bir avuç okumuş ve iyi eğitimli subay bir milleti diriltti ve kurtuluşa giden yolda öncülük etti. Çünkü okuyup iyi bir eğitime sahip olmak ekonomik gerçekliklerin çok daha üstünde bir realitedir.
Okuma eylemi ya da eğitimli olma kavramı bir üniversiteyi bitirip kpss’den atanmayı beklemenin veya iş yerlerine cv vermenin ötesindedir. Okumaya küs olunan bu köhne dönemin sonu gelmeli ve okumak ile barışmalıyız.
Av. Fatih Karabulut
